UK Skateparkek etorkizuneko skaterrak eratzen ditu Berangon
Parke “indoor” bat da, urte osoan zehar praktikatzeko aukera ematen duena.
18 urterekin mundu guztiak uste du mundua jango dela. Ilusioz eta ametsez betetako garaia da. Horrelako zerbait gertatu zitzaion Nico Fuertesi (Getxo, 1979), La Kanterako skateparkeko ohiko bati. Berak eta bere koadrilak lehenengo kotxea izan zutenean, astebururo Hossegorrera bidaiatzen hasi ziren. Arrazoia? Skatepark indoorraz gozatu, patinatzeko espazio estalia, baldintza klimatologikoen menpe egotea saihesten zuena. “Garai hartan amets egiten genuen urteko egun guztietan patinatzeko leku bat izango genuela”, gogoratzen du.
Hala ere, ideia handinahiegia zen adin nagusitasunera iritsi berria zen gazte batentzat. Beraz, aparkatuta utzi behar izan bazuen ere, aspaldiko asmo hura ez zen barruan hil. Iaz, hogeita hamar urte gaindituta zituela eta 3 urteko neskato baten aita zela, Nikok gaztetatik amestutako abenturari ekin zion. 300 metro karratuko industria-pabiloi bat aurkitu zuen Berangon, diskoteka ezagun baten eta supermerkatu baten ondoan, eta bere ametsari forma ematen hasi zen. Aurretik, Estatuan erreferenteak diren beste skateparks indoor batzuen egitura ikertu zuen. Bere proiektua abiatu berria zenez, ez zuen langileak kontratatzeko baliabide nahikorik, eta, beraz, bere eskuekin egin zuen.
Hasiera batean, 2014ko urtarrilean, Nikok bowl edo bainuontzi bat eraiki zuen, sei hilabete behar izan zituena, eta 19.000 tirafondo erabili zituen, besteak beste. “Hori egitea itsasontzi bat egitearen antzekoa da, lehenik eta behin armazoia sortu behar da, eta gero zurez estali”, azaldu du. Azkenean inauguratu zuenean, urte hartako abuztuan, haurrentzako eskolarekin hasi zen, baina denbora gutxian konturatu zen txiki geratuko zitzaiola. “Bi hilabete eskasean ez ginen pabiloiaren beheko solairuan sartzen, eta, horregatik, goiko solairua alokatzeari eta parke handiago bat sortzeari ekin nion”, zehaztu du. Bowla lekuz aldatu eta half pipe bat (U bat, Estatuan bi indoor baino ez dituena), mini ramp bat eta street gune bat (kaleko altzarien birsortzea) gehitu zituen. “Igerilekura bota eta ia gaizki atera zait. Inauguratu baino egun batzuk lehenago orkatila hautsi nuen eta, ezin nuenez lanean jarraitu, La Kanterako lagunek kable bat bota zidaten amaitzeko, bestela alokairua ordaintzeko arazoak izango nituzkeen “, gogoratu du.
Bere ametsa egia bihurtu duen arren, badaki sakrifizio handia egin behar izan duela. “Gehien pisatu nauena alabarekin egoteko ia urtebete galdu izana da. Egunean hamabost ordu ere eman ditut lanean, eta ezin izan naiz etxean egon “, deitoratu du. Hala ere, “orain saria du”, gaineratu du.
Skatepark-a zabaltzearekin batera, orain “patinatzeko lau gune eta urtebetetzea ospatzeko txoko bat” ditu. Izan ere, mundu guztiak erabil dezakeen arren, haurrei irakastea da gehien betetzen duen jarduera. “Gurasoek hona ekartzen dituzte sari gisa. 5-14 urteko neska-mutilak ditugu hastapen-mailan eta tarteko mailan, eta material guztia hemen ematen diegu. Gainera, gaur egungo haurrak oso goiztiarrak dira, 6 urte eskasekin half-pipetik tiraka hasten dira “, azaldu du Nikok. Harro dago espazio bat sortu duelako, urteko egun guztietan patinatu ahal izateko, eta skateari lotutako estereotipo makarra erbesteratzen delako. “Hemen ez da ez garagardorik ez porrorik ikusiko. Beste edozein bezalako kirola egiten dugu “, dio Nikok.
Iturria: Deia